Punktem kulminacyjnym Triduum Paschalnego jest Wigilia Paschalna, matka wszystkich wigilii i najważniejsza liturgia w roku.
Właściwa liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna świętowanie uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego i jest sprawowana z soboty na niedzielę, po zachodzie słońca. Na początku celebracji Wigilii Paschalnej wierni udają się na zewnątrz świątyni, gdzie będzie miała miejsce liturgia światła. Poświęcona tam świeca paschalna (paschał), znak Chrystusa zmartwychwstałego, zostanie uroczyście wniesiona do świątyni wraz z towarzyszącym trzykrotnym śpiewem: „Światło Chrystusa”.
Następnie diakon lub prezbiter wyśpiewuje radosne Orędzie Paschalne, wysławiające triumf Chrystusa, który jest Światłością naszego życia.
Kiedy już światło paschału ogłosi światu dokonanie się tajemnicy zbawienia, przechodzimy do odkrywania jej w jakże obficie przepowiadanym tej nocy słowie.
Kolejnym etapem Wigilii Paschalnej jest liturgia chrzcielna. To ona obrazuje najpełniej sens Paschy jako przejścia przez wody śmierci, aby już na wieki korzystać z wody Życia. To przejście dokonało się dla chrześcijan w sakramencie chrztu, w którym zostali pogrzebani wespół z Chrystusem w Jego męce i śmierci, aby razem ze Zmartwychwstałym wkroczyć w nowe życie.
Oczywiście liturgia Nocy Paschalnej osiąga swoją pełnię w Eucharystii, która jest sakramentalnym uobecnieniem osoby Chrystusa zmartwychwstałego, upamiętnieniem Ofiary Krzyża i obecności naszego Pana, który daje siebie na pokarm.
Ostatnim obrzędem liturgii Wigilii Paschalnej jest procesja rezurekcyjna. Skoro Pan zmartwychwstał, zwyciężył śmierć i już dłużej grób Go nie ukrywa, to należy tę wspaniałą nowinę obwieścić innym. My obwieściliśmy tą wspaniałą nowinę w strugach padającego deszczu.
