Bitwa nad Wkrą toczyła się w dniach 14–18 sierpnia 1920 r. i była częścią Bitwy Warszawskiej, zwyczajowo nazywanej Cudem nad Wisłą, podczas wojny polsko-bolszewickiej. Polska 5 Armia gen. Władysława Sikorskiego zatrzymała przeważające liczebnie oddziały sowieckie i zepchnęła je na wschód, co zapewniło bezpieczeństwo stolicy i dało Naczelnemu Wodzowi Józefowi Piłsudskiemu czas niezbędny do zorganizowania kontrofensywy z południa.
Obchody 103. rocznicy Bitwy nad Wkrą pod pomnikiem w Borkowie, które odbyły się 19 sierpnia, zainicjowało wprowadzenie posterunku honorowego, tworzonego przez żołnierzy z 2. Mazowieckiego Pułku Saperów z Kazunia. Po oficjalnym przywitaniu wszystkich zaproszonych gości głos zabrał Burmistrz Nasielska Bogdan Ruszkowski.
Delegat bp. Wiesława Lechowicza, ks. płk Radosław Michnowski, rzymskokatolicki dziekan Wojsk Obrony Terytorialnej rozpoczął uroczystą Mszę św. polową, którą celebrował wspólnie z ks. Ryszardem Kolczyńskim – Proboszczem Parafii w Cieksynie. Ksiądz Radosław w homilii zwrócił się do zebranych „Wędrujemy pamięcią modlitewną w tym miesiącu na place Warszawy, na cmentarz powstańców na Woli, na żołnierskie Powązki, pod Radzymin, na pola sierpniowych bitew, do miejsc, które weszły na trwałe do historii Powstania Warszawskiego i wojny 1920 r., do historii zmagań Narodu o wolne i niepodległe Państwo Polskie. Przytoczył również słowa św. Jana Pawła II: „Wasze życie znajduje się na przedłużeniu tamtego dwudziestego roku, tamtego Cudu nad Wisłą, Tamtego Radzymina”. Przybliżył zgromadzonym rys historyczny Bitwy Warszawskiej skupiając się na kwestii patriotyzmu.
Na zakończenie, by oddać cześć i chwałę poległym bohaterom, obecni w Borkowie mieli okazję być świadkami Apelu Pamięci zwieńczonego salwą honorową. Obchody zamknięto uroczystym złożeniem wieńców pod Pomnikiem Bohaterów 1920 r. w Borkowie.
Tekst i zdjęcia kpr. Wioletta Wolska
