W najbliższą niedzielę 1 sierpnia przypada 77. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. Jak co roku o godzinie 17 w Stolicy i wielu miejscach naszej Ojczyzny zatrzyma się ruch uliczny, a pamięć bohaterów wolnościowego zrywu zostanie uczczona na cmentarzach i wielu miejscach pamięci.
Zwracam się z apelem do kapelanów wojskowych, aby tego dnia w godzinę „W” odezwały się dzwony kościołów i kaplic wojskowych.
Przypomną one o heroicznym wysiłku powstańców, których marzeniem była wolna Ojczyzna. Dźwięk nadziei będzie się przeplatał z głosem żałoby i smutku po poległych powstańcach i pomordowanych mieszkańcach niezłomnej Stolicy. Stańmy wtedy w zadumie i zamyśleniu. Z ich poświęcenia i ofiary życia odrodziła się wolna Ojczyzna. Ich męstwo stało się inspiracją dla powojennego pokolenia, by zrzucić brzemię kolejnego zniewolenia i budować życie społeczne na trwałych wartościach.
Pamiętajmy o poległych i zmarłych, zapalając symboliczny znicz i odmawiając słowa modlitwy. Popatrzmy na las powstańczych krzyży na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach i mogiły kryjące prochy pomordowanych mieszkańców miasta na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli. Opowiedzmy dzieciom i wnukom o ich rówieśnikach, którzy przedzierali się pod ostrzałem przenosząc powstańcze meldunki i pocztę, dostarczając opatrunki i leki rannym.
Okażmy szacunek i wdzięczność tym powstańcom, którzy są wśród nas. Wsłuchajmy się w ich wspomnienia. Zatroszczmy się, by mogli godnie przeżywać swój sędziwy wiek.
Głos dzwonów niech przypomni nam o naszej odpowiedzialności za Ojczyznę, Europę i za siebie nawzajem. „Nikt z nas bowiem nie żyje tylko dla siebie i nikt nie umiera dla siebie” (por. Rz 14,7). Niech z pamięci o bohaterach zrodzi się podziw, z podziwu zaś pragnienie naśladowania, a to zaowocuje dobrym i szlachetnym życiem każdego z nas.
Abp Józef Guzdek
Administrator Apostolski Ordynariatu Polowego